zaterdag 7 september 2013

Van Bliksem naar Boyke… Dagboek van een angsthaas (deel 4)

Onze angsthaas Bliksem is op maandag 12 augustus verhuisd van het asiel naar een pleeggezin. De kleine man zat op dat moment al ruim 8 maanden in het asiel en bleef – ondanks onze inspanningen – erg bang voor mensen. In het asiel zijn onze mogelijkheden beperkt en om zijn plaatsingskansen te vergroten bood Eveline aan om Bliksem bij haar thuis te onderwerpen aan een intensieve socialisatiecursus. ;-) Dat aanbod hebben we met twee handen aangegrepen! Pleegmama Eveline houdt een dagboek bij van de ontwikkelingen van Bliksem, die ze inmiddels liefkozend Boyke heeft genoemd. 
Het dagboek van Bliksem is geschreven door Eveline, door de ogen van Bliksem.

Dag 17 - woensdag 28 augustus


Oh, het wordt steeds spannender… Vrouwtjes hand komt steeds dichterbij. Ik geef steeds tikken, maar ze reageert niet. Dus wat doe ik? Ik kom dichterbij en snuffel aan haar hand! Nou niks mis mee. :-) Soms is het wel grappig, als ik haar een tik geef, blijf ik weleens met 1 nageltje in haar dunne vel vastzitten. Maar dat vindt ze niet erg, want ze weet dat ik niet doortrek en mijn nageltje intrek. Ik ben echt wel voorzichtig met mijn vrouwtje hoor…

Dag 18 - donderdag


Ze heeft weer iets verzonnen... Op het krabbertje ligt een stukje kaas. Daar laat ze me aan ruiken. Het ziet er heel lekker uit, dus ik lik eraan. Mmmmm, smaakt écht lekker! En nu komt het… ze aait met een paar vingers over mijn bolletje!! Dat vond ik fijn, totdat ik haar hand zag. Ik schrok en gaf haar een tik, maar dan anders dan anders. Ze voelde dat ik er nog niet aan toe was en stopte met alles. Kijk, daarom waardeer ik mijn vrouwtje zo. Ik mag zelf het tempo aangeven…

Dag 19 – vrijdag


Geen dag is hetzelfde. Dus ook deze dag niet. Ik was ontzettend chagrijnig. Ik ging al flink tekeer voordat het vrouwtje binnen was. Ze kon me ook niet verleiden met kaas en zeker niet met haar hand. Daar gaf ik flinke tikken op en deze keer wel met mijn nagels. Zo heeft iedereen weleens een slechte dag. Vrouwtje heeft er alle begrip voor en gaat haar broodje eten en haar koffie rustig drinken en daarna laat ze me met rust. 's Middags was mijn bui weer over en toen ze me zag liggen in een dromerige houding liet ze me lekker slapen.

Dag 20 - zaterdag


Een heerlijke rustige dag vandaag. Ik hoef helemaal niks, kon vanmorgen lekker uitslapen en mag de hele dag lekker luieren. Het heeft me goed gedaan. Ik ben nog nooit zo ontspannen geweest. Vouwtje heeft uren bij mij gezeten en zag hoe relaxed ik was. Het maakte haar gelukkig zei ze.

Dag 21 - zondag


Na zo'n dag als gisteren, kan ik er weer tegenaan. Weer een stukje verleden achter me gelaten. Ik krijg een kommetje met iets heerlijks voorgeschoteld, maar zoals je op de foto ziet ben ik nog een beetje verlegen…



Maar de verleiding is zó groot en mijn angst is toch al een eind verdwenen… Ik stap er gewoon op af. Ik doe het gewoon en kijk…!! Ik geniet van het eten en jullie mogen genieten van de foto's die vrouwtje hier van heeft gemaakt. Daar hoef ik verder niets over te vertellen en met mijn mond vol gaat dat ook niet. ;-) En intussen geniet ik trouwens ook van het contact met het vrouwtje!!



En als je buikje vol is, ga je toch een lekker dutje doen? Dat doe ik dus ook. Tot morgen! 



Dag 22 - maandag


Vrouwtje zei vanmorgen tegen me: Boyke vandaag heb ik het heel erg druk, dus je moet het even met minder aandacht doen. Ja ja, druk druk, mensen hebben het altijd druk en als je ze vraagt 'wat heb je de hele dag gedaan?', moeten ze diep nadenken… Wat heb ik gedaan? Ik vind het niet erg, want ik doe lekker mijn eigen ding. Spelen met mijn speeltjes, krabpaal op en af en naar buiten kijken hoe mijn soortgenootjes daar aan het luieren zijn. Heerlijk! Nou ik kom mijn dag wel door hoor.

Dag 23 - dinsdag


Een geweldige vooruitgang vandaag! Ik ga zelfs naar vrouwtje toe om geaaid te worden!! Hoe vinden jullie dat? Ik laat het zelfs toe dat ze over mijn rug aait. Is dat niet geweldig? Ik zal jullie vertellen hoe dat komt. Vrouwtje kwam binnen en had weer een schaaltje met wat lekkers. Boyke, zei ze, nu moet je er wel iets voor doen jongen. Goh, eerst krijg ik het zo en nu moet ik er ineens iets voor doen!? Nou ja, omdat ik toch wel heel erg dol ben op dat lekkere hapje, wil ik er wel iets voor doen. Dus ik loop naar vrouwtje toe en ze begint me te aaien. Eerst met het krabbertje en toen met haar hand… Zo over mijn rug! En ik vond me dat toch lekker!! Maar niet al te lang, want ik wil dat lekkere hapje. :-)

Willen jullie nog een mooie foto van een knappe knul zien? Komt ie…






4 opmerkingen:

  1. Dit gaat super! Geweldig hoor. Ga zo door!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. corrieraaijmakers@hotmail.com8 september 2013 om 07:08

    Fantastisch dat hij zo vooruit gaat. Ik geniet hier van om het elke keer te lezen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat een verschil met de Bliksem uit het asiel. De aanhouder wint. Fantastisch dat zijn pleegvrouwtje het geduld heeft om hem in zijn eigen tempo uit zijn schulp te laten kruipen.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. fijn hoor dat hij zo voor uit gaat mooie knappe jongen

    BeantwoordenVerwijderen