zondag 12 mei 2013

Hoe Gijs in mijn leven kwam


Gijs is een jaar of 15 geleden in mijn leven - of beter: in mijn tuin - terecht gekomen. Ik had op dat moment nog 3 andere katjes en woonde nog niet zo heel lang in mijn huidige huis. Nikky, Pukkie, Tommie (mijn eerste grote harige liefdes) en ik hadden een vervelende tijd achter de rug en ik wilde hen vooral rust en stabiliteit bieden. Mijn drietal mocht alleen de tuin in als ik er bij was en wenste tijdens die kostbare momenten niet gestoord te worden door vreemde indringers. Daar had Gijs geen boodschap aan. Sterker nog, Gijs bleef volhardend terugkomen en bracht na even zelfs een vriendje mee: zwarte Bartje. Blijkbaar was de omgeving veilig verklaard en wilde hij hartsvriend Bartje laten delen in de feestvreugde. Gezellig. Wat moest ik nu? Ze zagen er allebei goed uit en waren duidelijk gewend aan mensen, dus ik ging er van uit dat ze ergens in de buurt een eigen thuis hadden en dat ik geen medelijden met ze hoefde te hebben. Katten hebben namelijk een enorm talent om op mijn gemoed te werken. ;-) Goed, aangemoedigd heb ik ze dus niet. Ik heb zelfs een ontmoedigend beleid gevoerd; geen eten, geen aandacht en met zachte hand de tuin uit jagen. Maar het heeft allemaal niet mogen baten. Het bleek een extreem vasthoudend en overtuigend duo… en van lieverlee hebben ze zich een weg naar binnen weten te banen. Letterlijk: mijn huis in dus. Eerst zo heel af en toe, toen als het rotweer was, daarna elke nacht en uiteindelijk zo vaak als ze wilden. "Nou vooruit, alleen deze twee dan…" Ik had immers echt mijn best gedaan om ze buiten te houden en bovendien wist niemand in de buurt waar ze thuishoorden… Dus eigenlijk had ik gewoon geen keuze. Toch? En het waren er tenslotte maar twee… Nog wel ja. Ik wist toen nog niet dat dit slechts het begin zou zijn… 

Gijs en Bartje in september 2007

Geen opmerkingen:

Een reactie posten